Αγαπητοι δρομεις, διοργανωτες, και μελη του Club Lepanto,
Απιστευτο μου φαινεται οτι ηδη περασε ενας ακομη χρονος. Αν και ηταν ενας χρονος πολυ δυσκολος απο πολλες πλευρες, υπηρξε και λιγο φως και λιγη αισιοδοξια, εαν εμεις το επιτρεψαμε και το παλεψαμε.
Σας ευχομαι αυτην την καινουργια χρονια που μολις καλωσορισαμε, να ειναι γεματη ελπιδα, αλλα πανω απο ολα γεματη υγεια. Ελπιζω να συνεχισει η ελευθερια για να τρεχουμε, και να φυγει μακρυα μας ο ιος που πλητει την ανθρωποτητα. Ευχομαι οι θετικες εμπειριες να γεμιζουν την καθε μερα μας.
Το 2021 υπηρξε και παλι μια χρονια γεματη challenges. Σε μεγαλο βαθμο ο ιος συνεχισε να αναστατωνει και να χτυπαει αλυπητα ολον τον πλανητη. Βρεθηκα για μια ακομη φορα αντιμετωπη με τα πληθωρα challenges, και πηρα την αποφαση να ακολουθησω το περπατημα και το τρεξιμο. Ηδη αυτες οι θαυματουργες δραστηριοτητες μου ειχαν αποδειξει την προηγουμενη δυσκολη χρονια οτι η επιλογη μου θα με βοηθησει στον μεγαλυτερο βαθμο. Οποτε ηρθε το περπατημα και το τρεξιμο και εγιναν αναγκαια στον ριθμο της καθημερινης μου ζωης. Το εβαλα στοχο και πεισμα να δειλωσω συμμετοχη σε οσα virtual και live challenges μπορουσα. Στην αρχη της χρονιας οι virtual αγωνες ηταν η μονη μου επιλογη. Σιγα σιγα, και δειλα αρχισαν και οι ζωντανοι αγωνες δρομου, που ειλικρινα ηταν ονειρο. Τον πρωτο ζωντανο αγωνα εκανα συμμετοχη στον Colchester Half Marathon. Ηταν απιθανη η εμπειρια που ενιωσα, γιατι υστερα απο τοσον πολυ καιρο, τρεχαμε ολοι μαζι ξανα. Ζουσαμε ολοκληρωμενα και νοιωθαμε την απεραντη ικανοποιηση που μονο προσφερει τοσο τελεια ενας ζωντανος αγωνας.
Συνεχισα να συμμετεχω με πολλους γνωστους που βρισκονταν μακρυα μου με την μεθοδο virtual walk/run/talk. Οι virtual παρεες μου ηταν πολυτιμες και συναμα καναμε και το περπατημα μας και τρεξιμο, σε οποια ακρη της γης βρισκοταν ο καθενας μας.
Εκανα συμμετοχη σε αρκετα walk/run challenges. Το πρωτο της χρονιας ηταν το Frozen Feet Challenge, το οποιο απαιτει να περπατουμε/τρεχουμε εξω καθε μερα για εξι ολοκληρες εβδομαδες μεσα στην καρδια του χειμωνα. Η αποσταση που ειναι υποχρεωτικη να γινει καθημερινως ειναι 1.6 χιλιομετρα. Ολον τον Ιανουαριο και μισο Φεβρουαριο, ημουν εξω καθε πρωι και περπατουσα/ετρεχα. Συνολικα σε αυτο το χειμερινο challenge, τα πηγα πολυ καλα, ενω διανεισα 488.1 μιλια. Το επομενο challenge ηταν ποιο διασκεδαστικο και εγινε τον Απριλιο. Το λεω διασκεδαστικο για ειχε το ονομα (5k, 5 mile, 10k Beer Challenge). Ειχαμε μια ολοκληρη εβδομαδα για να τρεξουμε 3 διαφορετικες αποστασεις. Με το τερματισμα, μας περιμενε μπυρα απο τρια ντοπια Breweries, αλλα και μπλουζακι και μεταλλιο. Την ανοιξη, ετρεξα και τον virtual ημιμαραθωνιο της Ροδου. Ισως με την πρωτη ευκαιρια θαθελα πολυ να τον τρεξω ζωντανα. Το αλλο challenge που εκανα συμμετοχη παλι εφετος ηταν το Run New England Challenge. Σε καθε νομο της Νεας Αγγλιας, ετρεξα και εναν αγωνα. Εδω που μενω, αυτο το κομματι της Βορειοανατολικης Αμερικης λεγεται Νεα Αγγλια, και αποτελειται απο 6 νομους.
Το 2021 το καλοκαιρι αγορασα και ενα πολυ ανετο και πρακτικο στατικο ποδηλατο. Ειναι τελειο για εναλλακτικη ασκηση, και οχι μονο. Περναω αρκετη ωρα πανω στο ποδηλατο, καθως παρακολουθω και τηλεοραση. Ο χρονος κυλα, και επισης τα χιλιομετρα που κανω με ανεση πανω στο ποδηλατο.
Το φθινοπωρο του 2021, εκανα συμμετοχη στον μαραθωνιο Wine Glass Marathon, Corning New York. Ετρεξα αυτον τον αγωνα με την κορη μου και τον φιλο της, που για αυτους ηταν και ο πρωτος τους μαραθωνιος. Τα πηγαν παρα πολυ καλα, ησαν δυνατοι μεχρι το τελος και μαζι ειχαμε μια θαυμασια εμπειρια. Το φθινοπωρο, εκανα και ενα ταξιδι στο πανεμορφο Κολοραντο. Το Κολοραντο ειναι ενας μαγεμενος τοπος, γεματος ανθρωπους που αγαπουν την φυση και την ασκηση. Μαζι με την κορη μου, καναμε ενα δυσκολο challenge, The Manitou Climb Challenge. Αρχιζοντας σε επιφανεια 5.200 ποδια επανω απο την επιφανεια της θαλασσας, ανεβηκαμε σκαλι, σκαλι, 2.722 σκαλια μεχρι την κορυφη, που εκει το υψος εφτανε περιπου 8.255 ποδια. Η θεα ηταν ενα πανοραμα, και σιγουρα αξιζε την κουραση, τον ιδρωτα και τον κοπο. Εκανα ενα ακομη ταξιδακι πριν τελειωσει η χρονια, και αυτη την φορα, πηγα μεχρι την Καλιφορνια, στην αλλη ακρη της Αμερικης. Εκει επισκεφτηκα το Σαν Ντιεγκο, μια παραθαλασσια πολη που την δροσιζει ο Ειρηνικος Ωκεανος. Ετρεξα στο πανεμορφο Σαν Ντιεγκο τον τελευταιο ημιμαραθωνιο της χρονιας με τα παιδια μου. Ακομη μια απιθανη εμπειρια που παντρευει το τρεξιμο με το family bonding. Οι Αμερικανοι το εχουν ονομασει «Runcation», δηλαδη, Τρεξιμο και Διακοπες μαζι.
Στο 2021 εκανα συμμετοχη συνολικα σε 46 αγωνες δρομου, στους οποιους ετρεξα σε 15 ημιμαραθωνιους και εναν μαραθωνιο. Περπατησα 1.846 μιλια, ετρεξα 1.536 μιλια, και το ποδηλατο εφτασε στα 1.170 μιλια, συνολικα 4.553 μιλια. Και ολα αυτα τα καταφερα με μεγαλη καθημερινη πειθαρχια και εβδομαδιαιους στοχους, ενω καθημερινα ειχα και την υποχρεωση της babysitter, και προσεχα τα μικρα εγγονακια μου. Σημασια εχει οτι μπορουμε οτι θελουμε να καταφερουμε, αρκει να ειμαστε παντα συνεπεις και αφιερωμενοι στον στοχο μας.
Σας ευχομαι το 2022 να φερει σε εσας και σε ολον τον κοσμο, υγεια πανω απο ολα, ηρεμια, γαληνη και θετικη ενεργεια και μια καθημερινοτητα γεματη απο δραστηριοτητες. Ευχομαι να τα πουμε στον Αυθεντικο Μαραθωνιο της Αθηνας, τον Νοεμβριο.
Καλη συνεχεια, Καλο Δρομο,
Γεωργια Δρακοπουλου, Παναγοπουλου